विडंबन कविता
अबू अबू वढाय वढाय
उभ्या पीकातलं ढोर
किती हाकला हाकला
फिरी जातो वळणावर.
अबू मोकाट मोकाट
त्याले ठायी ठायी वाटा
जशा तोर्याने चालल्या
गटारतल्या रे लाटा
अबू लहरी लहरी
त्याले हाती धरे कोन?
उंडारलं उंडारलं
जसं वारा वाहादन
अबू जह्यरी जह्यरी
याचं न्यारं रे तंतर
आरे, इचू, साप बरा
त्याले उतारे मंतर!
अबू पाखरू पाखरू
त्याची काय सांगू मात?
आता व्ह्ता मुंबईत
गे्ला गेला यु.पी.त
काढी चप्पल चप्पल
त्याले नही जरा धीर
त्याले सांगा समजून
मग येईल जाग्यावर
अबू एवढा एवढा
जसा मिठाचा दाना
सार्या देशात जसा
एकटाच हा शहाणा
अबू, कसं देलं मन
असं नही दुनियात!
आसा कसा रे तू
अबू
काय तुझी करामत!
अबू,असं कसं मन?
का संधान सांधल?
लोकशाहीचं थडगं
तुम्ही विधानसभेत बांधलं!
-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269
(कवयित्री बहिणाबाई चौधरी यांची मनःपूर्वक क्षमा मागून)
