Monday, May 10, 2010

चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

विडंबन कविता

चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !

जरा खोचक, जरा खरोखर बोलू काही !
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
उगाच वळसे ज्योतिषाचे हे देत रहा तू
उघडत नाही डोळे तोवर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
रेघोट्या पाहुन हातावर कुडमुडतो जोश्या
ग्रह फिरू दे त्याचे नंतर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
हवेहवेसे भविष्य तुला जर हवेच आहे
नको नको्श्या वर्तमानावर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !!
उद्या-उद्याची किती काळजी बघ रांगेतुन
पिंजर्यातल्या त्या पोपटावर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
कुणी टाकतो पत्ते,कुणी पाहतो कुंडल्या
नसलेल्या त्या राहू-केतूवर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
कुंडल्या,पोपट या गोष्टी जुन्या जाहल्या
संगणकाच्या सॉफ्ट्वेअरवर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
विश्वास असू दे मनामध्ये साथी म्हणुनी
मती वेंधळी प्रवास खडतर बोलू काही
चला दोस्तहो भविष्यावर बोलू काही !
-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)
(कविवर्य संदीप खरे यांची क्षमा मागुन)
10मे2010


Saturday, May 8, 2010

ये रे घणा,ये रे घणा.....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

ये रे घणा,ये रे घणा..... 

ये रे घणा, ये रे घणा 
घाव घाल माझ्या मना 

बोली माझी मिळूमिळू, 
मते बघ गुळूगुळु 
नको नको म्हणताना, 
गंध गेला कानोकाना 
ये रे घणा, ये रे घणा 
घाव घाल माझ्या मना 

टाकुनिया लाजबिज,
रूचणार, रूचणार 
होय होय म्हणताना, 
मनगटी भर चुना 
ये रे घणा, ये रे घणा 
घाव घाल माझ्या मना 

नको नको किती 
म्हणू, मारणार बोंब 
जणू भूलवतो खोटार्ड्यांचा, 
मारा मला पुन्हा पुन्हा
ये रे घणा, ये रे घणा 
घाव घाल माझ्या मना 

-सूर्यकांत डोळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-.९९२३८४७२६९
---------------------------------

 (आरती प्रभू यांची मन:पूर्वक माफी मागुन)

Thursday, April 29, 2010

वाढे अंधाराचे जाळे



















वाढे अंधाराचे जाळे

वाढे अंधाराचे जाळे
लोड शेडींग शेडींग
घरा घरा्ला अंधाराचे
बघा बाशिंग बाशिंग.

लोक जागे झाले सारे
सार्‍या गल्ल्या जाग्या झाल्या
डा्स चावता लेकरां
संगे जागती माऊल्या
ऐका अनोखे आवाज
डास खुषींग खुशींग.

रोज फिरून दमली्‍
सार्‍या पंख्यांची पाती
सय जुनीच नव्याने्‍
आली ए.सीं.च्या ओठी
क्षणा-क्षणाला जाते
लायटींग लायटींग.

झाला आजचा प्रकाश
सदा काळॊख काळोख
वाढत्या विज बीला
युनिट्चा अभिषेक
सारे रोजचे तरीही
सारे सोशिंग सोशिंग.

इनव्हर्टरची झाली
झाली कशी दमछाक
कमी पडे जनरेटा
नसे कुणाचाच धाक
तुझ्या नसण्याची कळ
सारी चिटींग चिटींग.

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)

(कविवर्य सुधीर मोघे यांची माफी मागुन)

Monday, April 26, 2010

आकाशी झेप घे रे, साखरा...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


आकाशी झेप घे रे, साखरा मोडी गरीबाच्या कंबरा... 

आकाशी झेप घे रे, साखरा 
मोडी गरीबाच्या कंबरा 

तुजभवती वैभव, राया चहा मधुर मिळतो प्याया 
चहालोलुप झाली काया हा कुठवर वेड्या, 
देसी घसरा कट कसला, 

हातर घॊट त्यालाच जाते पाचची नोट 
चहाचे बंधन व्याकूळ ओठ 
तुच आडवितो हा घराचा, 
उंबरा तुज पाय दिले रे त्याने 
कर विहार आडवाटेने काळा बाजारा,

रेशन,दुकाने जा ओलांडुन या गरीबा, 
पामरा नोटाविण तूर ना मिळते 
मज कळते, परि, ना वळते 
हृदयात व्यथा ही जळते 
महागाईने जीव होई बावरा 

बाजारातून मालही गायब 
त्यांना सामिल जो तो सायब 
मुख्य जसा तसाच नायब 
हा भोग जीवनी आला, लाजरा 

मोबाईल-.९९२३८४७२६९
 -सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड) 

26 एप्रिल 2010

(कविवर्य जगदीश खेबूडकर यांची क्षमा मागुन)

Thursday, April 22, 2010

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ?

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ?

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ?
IPL च्या पैशामध्ये लपलास का ?
IPL चे झाड बेधुंदी,
क्रिकेटचा राडा बेबंदी !

कसोटी-वनडॆ वर रुसलास का ?
असाच एकटा बसलास का ?
आता तरी परतुनी जाशील का ?
चौकार षटकार खाशील का ?

कसोटी बिच्चारी रडत असेल,
वनडॆचा पारा चढत असेल !
असाच बसून पहाशील का ?
मालकांची बोलणी खाशील का ?

म्हातारे सगळे तरूण झाले,
फिटनेस-बिट्नेस करून आले.
त्यांच्याप्रमाणे तुही नाचशील का?
जादू की झप्पी घेशील का?

चेंडोबा,चेंडोबा कुठे रे गेला ?
ठोकता ठोकता गडप झाला !
चिअर्स गर्ल्सला समजून घेशील का?
टॅक्सवाल्यांना तोंड देशील का ?

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)

(कविवर्य ग.दि.माडगूळकर यांची क्षमा मागुन)

Monday, April 12, 2010

शोधा ती बासरी, हरीची शोधा ती बा्सरी...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


|| विडंबन ||

 शोधा ती बासरी
 हरीची शोधा ती बासरी

 रंगात भंग तो, स्वररंग पाहण्या नजर भिरभिरते 
 ऐकून तान विसरून भान ही वाट कुणाची अडते 
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकु न येई....
 शोधा ती बासरी, हरीची शोधा ती बासरी! 

 हिरव्या हिरव्या रानात गाई-गुरे ही चरताना 
लपाछपीच्या खेळामध्ये गोप-गोपिकां धरताना 
हा आळवलेला सूर बासरीचा मनास खुलवून जाई 
हा उनाड वारा गुज बासरीचे कानी सांगून जाई 
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकु न येई....
 शोधा ती बासरी, हरीची शोधा ती बासरी! 

आज इथे या मरुतळी सूर वेणूचे जाणवती 
तुजसामोरी जाताना उगा लोचने पाणवती 
हे सत्य असे की स्वप्न म्हणावे जो तो हरखून जाई 
हा चंद्र चांदणे ढगा आडुनी शोधीत तिजला राही 
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकु न येई....
शोधा तीबासरी, हरीची शोधा ती बासरी! 

 --सूर्यकांत डोळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-.९९२३८४७२६९


 (कविवर्य अशोक परांजपे यांची माफी मागुन)

Monday, April 5, 2010

या वीजेने या कविला दान द्यावे..सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

| विडंबन कविता || 


या वीजेने या कविला दान द्यावे 

या वीजेने या कविला दान द्यावे 
या वीजेने या कविला दान द्यावे 
थकले बील तरी समजून घ्यावे. 

कोणती पुण्ये अशी येती फळाला? 
वीजेचे कनेक्शनच तोडून जावे. 
 या वीजेने या कविला दान द्यावे 
आणि माजी आमदारास सुख व्हावे. 

का मागती दादा माफी माझी ? 
आली संधी तर मी भांडून घ्यावे. 
नको म्हणता,का भरले बील माझे? 
जनता सामान्य,मग आम्ही कसे राजे? 

मी असा आनंदुन बेहोष होता 
हे ’गांधारी’,तु डोळे खोलुन पहावे. \

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड) 

 (कविवर्य ना.धों.महानोर यांची माफी मागुन)

|

Sunday, March 28, 2010

झाकण्यापुरता कपडा पाहिजे नको टोचाया चोळी..सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


 विडंबन कविता


झाकण्यापुरता कपडा पाहिजे 
नको टोचाया चोळी 

झाकण्यापुरता कपडा पाहिजे 
नको टोचाया चोळी 
बघणार्‍याचे डोळे हजारो 
मी तर त्यांना जाळी. 

हवा तितका पाडी पाऊस 
डायरेक्टर वेळोवेळी 
सीनपुरता नेतो आंम्हा 
वाहत्या धबधब्याखाली. 

एक वीतिच्या भागास पुरते 
तळ हाताची खेळी 
बघणार्‍याचे डोळे हजारो 
मी तर त्यांना जाळी. 

साड्या-बिड्या नकोत आता 
एक ब्रेक दे राया 
गरजेपुरती देई वसने 
दर्शन घडण्या काया . 

चापून-चोपून नको बसाया 
नको कुणाची टाळी. 
बघणार्‍याचे डोळे हजारो 
मी तर त्यांना जाळी. 

आहे तितुके दाखवयाचा 
हट्ट असे गा माझा 
घणार्‍याचे निवतील डोळे 
रंक असो वा राजा. 
नागवेपण हि ना लगे,...
ना लागे पस्तावाची पाळी 

बघणार्‍याचे डोळे हजारो 
मी तर त्यांना जाळी. 

 -सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 (कविवर्य नारायण सुर्वे यांची माफी मागुन)

Sunday, March 21, 2010

साहित्य संमेलन....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


साहित्य संमेलन ...

साहित्य संमेलन एक नाव असतं. 
त्यांच्यातल्या त्यांचेच बजबजलेलं गाव असतं! 

सर्वांत असते तेव्हा जाणवत नाही. 
आता असलं कुठं तरीही जाऊ म्हणवत नाही. 

जत्रा पांगते पालं उठतात. 
पोरक्या प्रतिभेत उमाळे दाटतात. 

साहित्य संमेलन मनामनात असेच जाते ठेवून काही. 
त्यांचं त्यांनाच कळावं असं जाते देऊन काही. 

परीसंवाद असतो एक धागा. 
बगलबच्चांची वर्णी लावणारी एक हक्काची जागा. 

कवी संमेलन सुरू होते तेंव्हा कविंना नसते भान. 
त्याच त्याच कविता वाचू नयेत याचेही नसते ज्ञान. 

रसिक येतात जातात जीव मात्र व्याकुळच 
त्यांची कधीच भागत नाही तहान. 

दिसत असलं डोळ्यांना तरी खोदत गेलो खोल खोल की, 
सापडतेच संमेलनातली घाण. 

याहून का निराळे असते साहित्य संमेलन? 
हे संमेलनात नाही, तर मग कुणाशी लढतात विद्रोही 
कुणाविरूद्ध त्यांची द्वाही? 

साहित्य संमेलन खरंच काय असते? 
प्रकाशकांची माय असते, नवोदितांसाठी गाय असते. 
गोरगरीबांची हाय असते. लंगड्ता पाय असते, 

प्रायोजकांची सोय असते. साहित्य संमेलन असते 
अनुदानाची शिदोरी पुरतही नाही. उरतही नाही! 

साहित्य संमेलन एक नाव असतं. 
नसते तेव्हा रसिकांच्या मनात गलबललेलं गाव असतं!! 

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 (कविवर्य फ.मुं.शिंदे यांची माफी मागुन)

Tuesday, March 16, 2010

गाणार्‍याने गात जावे...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

गाणार्‍याने गात जावे 

गाणार्‍याने गात जावे 
ऐकणार्‍याने ऐकत जावे 
उकांड्यावरच्या गाढवाकडून 
खिंकाळणार्‍या घोड्याकडून 
गाण्यासाठी चाल घ्यावी. 

असो अग्रलेख वा निबंध 
त्याला गाण्याची चाल द्यावी. 
वेड्यापिशा शैलीत गाताना 
वेडेपिसा अभिनय करावा. 
पतंग ओढता ओढता 
तबलजीचा हात धरावा. 
तर्ररsss झालेल्या गुरूकडून
झिंगणारी शैली घ्यावी. 

तृप्त झालेल्या रसिकांकडून 
बिदागीची थैली घ्यावी. 
गायनाचा हिमालय नको, 
गाणार्‍याने सखल व्हावे. 
शेकडो झाले रिऍलिटी शो 
पटकन त्यात दाखल व्हावे. 

गाणार्‍याने गात जावे 
गाणार्‍याचे खळे व्हावे. 
ऐकता ऐकता एक दिवस 
गाणा-यांचे गळे घ्यावे. 

 -सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 (विंदा करंदीकर यांची माफी मागुन)

Monday, March 8, 2010

मराठीच्या खांद्यावर हिंदीचे ओझे....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

|| विडंबन ||

मराठीच्या खांद्यावर हिंदीचे ओझे 

मराठीच्या खांद्यावर हिंदीचे ओझे 
कशासाठी उतरावे बांबू घेऊन ? 
कोण बोले कोणासाठी 
फक्त घोकून बघतात 
येथे कुणी मनात लाजून तरी 
कसे झुलतात मावळे हे राजे ? 

लोक सारे गेले येथे विरुन विझून 
भाषा जाई हिंदीत गोठून झडून 
अमृताशी घेई पैजा चूकून माकून ? 
म्हणती हे वेडे परी कुणी न लाजे 

संथ झाली लढ्या आधी मनाची व्याधी 
अस्मितेची गाणी म्हणजे डरकाळी साधी 
देई कोण हळी त्याचा पडे बळी 
आधी १०५ जणांचे हौतात्म्य अजूनही ताजे 

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 ( आरती प्रभू यांची माफी मागुन )

Monday, March 1, 2010

जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

विडंबन कविता


जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी 

जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी 
खळखळणारे झरे, 
बडबडणारे पाळीव पोपट 
लव लवणारे सारे. 

नवी उथळता विचारांवरती 
सुखात हे पोपट राहती, 
थुंकी-बिंकी झेलित जाती 
ही वखवखती पाखरे, 

जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी 
खळखळणारे झरे. 

हासत मोजती निळसर नोटा 
गड्या, दारूच्या घेती घोटा 
घेती सुपारी, पानोपानी 
धंदा पवित्र ठरे, 

जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी 
खळखळणारे झरे. 

मधेच घेती सारे पलटी 
या पोपटांची सोला सालटी 
वातानुकुलित विचार गोजिरे, 

जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी 
खळखळणारे झरे.

 -सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 (कविवर्य शंकर वैद्य यांची माफी मागुन)

Monday, February 22, 2010

असावा सुंदर कर्जाउ बंगला....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

असावा सुंदर कर्जाउ बंगला 

असावा सुंदर कर्जाउ बंगला 
फेडता फेडता फिटेल चांगला ॥धृ॥ 

हप्त्यावरच्या बंगल्याला हप्तेच फार 
नोटांच्या पुडक्यांनी फिटून जाईल पार ॥१॥ 

बोल बोल किती घ्यायचे एक की दोन? 
ज्याला ज्याला नाही त्याला विचारतो कोण? 
मनाच्या गच्चीवर मोर छानदार 
शेजारच्यांच्या अंगणात फुल्या लाल लाल ॥२॥ 

हप्त्यांच्याच्या बंगल्यामध्ये जो तो राहातो 
वसूलीला एजंट येता लपाछपी खेळतो 
मोठ्य मोठ्या हप्त्यांचा खेळ रंगला 
वसूलीच्या भितीपोटी जीव टांगला 
किती किती सुंदर भाड्याचाबंगला 
स्वस्त मस्त परवडता चांगला ॥३॥ 


-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269

 (राजा मंगळवेढेकर यांची माफी मागुन)

Sunday, February 14, 2010

या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे.....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


|| विडंबन कविता || 

या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे

या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे 
चंचल सारा, हे मतदारा, रूजली काळी नाती 
वाटून वाटून खावी तशी ही वाट्यास आली खाती 
खाते खादाड बघून कुणाचे, दातात ओठ धरावे. 
या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे


नोटांचा वाटूनिया खोका, सत्ता धारण केली 
बहूमताच्या काठावरती, नोटांचीच बोली पहा 
अपक्षांचे स्वाहा: सोहळे, येथे खिसे भरावे 
या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे

लाचारांच्या दाबल्या ओठांतून, हाक चोंबडी येते 
लोकशाहीवर प्रेम आमुचे, पुन्हा वदवून घेते 
सता आणि मत्तेसाठी, एकमेकांवर झुरावे
या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे

या नोटांनी जिंकून घेईन, हजारदा ही खाती 
अनंत मरणे वापरून घ्यावी, इथल्या व्होटींगसाठी 
इथल्या पेपरच्या पानावरती, अवघे जाहिरातावे 
या खुर्चीवर, या सत्तेवर, शतदा प्रेम करावे

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 (कविवर्य मंगेश पाडगावकर यांची माफी मागुन)

Monday, February 8, 2010

या भाई या.........सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

||  विडंबन कविता || 


या भाई या...... 
 या भाई या, 
बघा बघा कशी माझी 
रूसली बया ll१ll 

ऐकू न घेते,
अद्वातद्वा कशी 
माझी ढम्मी बोलते ll२ll 

डोळे वटारीते, 
टका टका कसा 
माझा अंत बघते ll३ll 

बघा बघा तें, 
खदाखदा दात काढून 
कशी हसते ll४ll 

मला वाटते, 
हिला भाई काही 
काही न कळते ll५ll 

सदा भांडते, 
सदा हट्ट धरुनिया 
मागे पळते ll६ll 

 शहाणी कशी ?
भांडीकुंडी नावे ठेवि 
जशिच्या तशी ll७ll 


-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269


 ( कविवर्य दत्तात्रय कोंडो घाटे यांची माफी मागून)

Monday, February 1, 2010

चुन्या चुन्या, तंबाखूत माझ्या........सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

|| विडंबन || 

 चुन्या चुन्या, तंबाखूत माझ्या 

चुन्या चुन्या, तंबाखूत माझ्या 
तुलाच मी चोळुन खात आहे 
अजुन ही वाटते मला की 
तंबाखूवर तुझी रे मात आहे 

कळे ना मी चोळतो कुणाला 
कळे ना हा विडा कुणाचा ? 
पुन्हा पुन्हा त्रास होत आहे 
तुझे ठिकाण डबीत आहे 

चुन्या, तुला भेटतील माझे 
माझ्या दारी सूर ओळखीचे 
उभा माझ्या अंगणी पिंकाचा 
रंगला हा पारिजात आहे 

उगीच विड्यात तंबाखूची 
कशास केलीस चोळणी तू ? 
केलीस का बोंबाबोंब तु 
आमच्या जे ’मन’गटात आहे 

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269

 ( कविवर्य सुरेश भट यांची क्षमा मागुन)

Thursday, January 28, 2010

अरे ब्लॉकमधी ब्लॉक.....सूर्यकांत डोळसे यांचे विडंबन कविता

 विडंबन कविता

अरे ब्लॉकमधी ब्लॉक 

अरे ब्लॉकमधी ब्लॉक 
अरे ब्लॉकमधी ब्लॉक 
त्या दोघांचा चांगला 
देखा मुलांसाठी त्यांनं 
जीव पासबुकी टांगला 

मुलं निजली ब्लॉकात 
जसा एकटा बंगला 
त्यांचा ऑफिसात 
जीव जीव कामाले टांगला 

ब्लॉकवाले ब्लॉकवाले 
असे कसे रे चतुर 
फक्त टॉवरचे सांगाती 
कसे सदा बंद रे दार? 

ब्लॉक घेतला घेतला 
जसा सर्वांहून खासा 
पैशांची ही कारागिरी 
जरा जोख रे मानसा 

त्यांचा उलू्साच ब्लॉक 
खाती दात, बंद ओठ 
तुम्हां देले रे शहरानं 
वागणं अन जगणं खोटं 

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269

(कवयित्री बहिणाबाई चौधरी यांची  मनःपूर्वक क्षमा मागून)

Monday, January 18, 2010

प्रेमाच्या या खेळा मधली नान्या आणिक नानी....

|| विडंबन ||

प्रेमाच्या या खेळा मधली नान्या आणिक नानी....

प्रेमाच्या या खेळा मधली नान्या आणिक नानी
अर्ध्यावरती डाव मोडते, माधुरी एक शहाणी ॥धृ॥

नान्या वदला , "मला समजली तुझी कड्वट भाषा
माझ्या गालासोबत बोलती, तुझ्या हातच्या रेषा ''
कां नानी च्या डोळा तेव्हा, खळकुणी आले पाणी ? ॥१॥

नानी वदली बघत एकटक खांबावरच्या तारा
"उद्या पहाते दुसर्‍या वाटा, दुज्या गावच्या पोरा"
पण नान्याला उशिरा कळली गूढ अल्ल्ड ही नानी ॥२॥

तिला विचारी नान्या,"कां हे जीव असे जोडावे ?
कां माधुरीने फुलण्याआधी फूल असे तोडावे ?''
या प्रश्नाला उत्तर नव्हते,नानी केवलवाणी ॥३॥

कां मांजरीने मिटले डोळे दुध-दुध पिताना ?
कां बोक्याचा श्वास कोंडला गीत तिचे गाताना ?
नान्यावरती झुरुन गेली एक माधुरी शहाणी ॥४॥

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)

(कविवर्य मंगेश पाडगावकर यांची मन:पूर्वक माफी मागुन)

Monday, January 4, 2010

आज वाटेतच रंग उधळतो टपोरी

आज वाटेतच रंग उधळतो टपोरी

आज वाटेतच रंग उधळतो टपोरी
बालिके, जरा जपून जा कॉलेजवरी

तो छचोर चित्तचोर वाट रोखतो
हात ओढूनी खुशाल चिठ्ठी फे्कतो
मस्ताऊन, माजून जाळे टाकतो
सांगतो अजूनही तुला खरोखरी

सांग कामांधास काय जाहले
त्यांनी छेडल्याविना कुणा न सोडले
ज्यास त्यास रंग ढंग संग लागली
एकटीच वाचशील काय तू पोरी?

त्या तिथे असंग संग त्यात गुंगला
ट्पोर-ट्पोर्‍यासवे बेधूंद दंगला
तो पहा ढोल इज्जतीचा वाजला
हाय माजले फिरुन तेच टपोरी.

-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)

(कवीवर्य सुरेश भट यांची माफी मागुन.)