विडंबन कविता
जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी
खळखळणारे झरे,
बडबडणारे पाळीव पोपट
लव लवणारे सारे.
नवी उथळता विचारांवरती
सुखात हे पोपट राहती,
थुंकी-बिंकी झेलित जाती
ही वखवखती पाखरे,
जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी
खळखळणारे झरे.
हासत मोजती निळसर नोटा
गड्या, दारूच्या घेती घोटा
घेती सुपारी, पानोपानी
धंदा पवित्र ठरे,
जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी
खळखळणारे झरे.
मधेच घेती सारे पलटी
या पोपटांची सोला सालटी
वातानुकुलित विचार गोजिरे,
जिकडेतिकडे ज्ञानीच ज्ञानी
खळखळणारे झरे.
-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269
(कविवर्य शंकर वैद्य यांची माफी मागुन)
No comments:
Post a Comment