|| विडंबन कविता ||
घाल घाल पिंगा नार्‍य़ा,
माझ्या परसात
माघारी
जा, मिसकॉलची कर बरसात !
झक्कास आहे पोरगी,
सांग दोस्तांच्या कानात
आई, बापापुढे आणि
नको नको रे उन्हात !
विसरलास का रे तु,
गॅदरींगला वर्ष झालं,
बघून तुझा वेडेपणा,
माझ्या मनी हर्ष
आलं
फिरुन-फिरुन सय येई,
मोबाईल वाजतो
पंजाबीच्या ओढणीचा शेव,
ओलाचिंब होतो.
माझ्या शेजारची काळी नंदा
खोडकर फार,
चिडवून चिडवून करी
कशी,मला रे बेजार !
मनात तुझ्या
आठवणीचा सडा पडे,
कधी फुलं वेचायला
येशील तू गडे ?
कॅंटीनच्या चहावर
मऊ दाट साय
माया तुझ्यावर दाट,
तशी तुझी आहे काय?
आले भरून डोळे
पुन्हा मिसकॉल भेटला
न झालेल्या भेटीसाठी
जीव आट्ला आटला !
- सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)
(कवीवर्य कृ.ब.निकुंब यांची माफी मागुन)
