Wednesday, February 28, 2018

परीक्षा....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता



विडंबन कविता
---------------------
परीक्षा
परीक्षा
एक नांव असतं ;
सेंटर सेंटरमध्ये
गजबजलेलं गांव असतं !
सर्वात असते तेंव्हा
जाणवत नाही ?
कॉपीसाठी कुणालाही
नाही म्हणवत नाही !
जत्रा पांगते,
पालं उठतात.
पोरक्या सेंटरमध्ये
उमाळे दाटतात.
परीक्षा मनामनात
तशीच जाते ठेवून काही.
पाण्यावाल्यापासून
झेरॉक्सवाल्यापर्यंत
सगळ्यांनाच देवून
जाते बरेच काही.
परीक्षा असते
एक धागा
पालकांच्या कर्तृत्त्वाला
चालना देणारी जागा.
परीक्षा येते तेंव्हा,
कुणालच नसतं भान.
पेपरमध्ये द्यायला
अपुरं पडतं रान.
याहून निराळी
असते परीक्षा?
इथे कुबेरसुद्धा
भिकाऱ्याला
मागतो भिक्षा.
परीक्षा खरचं
काय असते?
लेकरांची माय असते,
झेरॉक्सवाल्यांची
गाय असते.
सोशल मीडीयालाही
तीची हाय असते.
वाघिणीच्या दुधावरची
साय असते.
परीक्षा म्हणजे
जन्माची शिदोरी,
सरतही नाही,
उरतही नाही.
परीक्षा
एक नाव असतं !
नसते तेंव्हा
शाळेतल्या शाळेत
बरबटलेलं गाव असतं !
-सूर्यकांत डोळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-.९९२३८४७२६९
---------------------------------
पूर्वप्रसिद्धी- दैनिक झुंजार नेता
(कविवर्य फ.मुं.शिंदे यांची मन:पूर्वक क्षमा मागून)

Sunday, June 18, 2017

बाप...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता




















वि।डं।ब।न।क।वि।ता
-------------------------

बाप एकनांव असतं
घरातल्या घरात
बागुलबुवा नावाचं
गांव असतं !

सर्वात असतो
तेंव्हा जाणवत नाही ?
नुसत्या नजरेचा इशारा आला
तरीही नाही म्हणवत नाही !!

आई सांगते,
मुलं थरथरतात
घाबतलेल्या मनात
काटे सरसरतात.

बाप काना-कानात
तसाच ठेऊन देतो कांही.
हाताचे कानाला कळावे
असे देऊन जातो कांही.

बाप असतो
एक धागा
सारे समजूनही
भावनाविवश
न होणारी जागा.

घर उजळत तेंव्हा ,
त्याचं असतं भान
विझून गेला अंधारात की ;
वाट्ते आता
कुणी पिळायचे कान ?

बाप घरात नाही ?
तर मग कुणाशी बोलतात
या अनाथ
दिशा दाही ?

बाप खरंच काय असतो ?
लेकराचा बाप असतो,
जरी डोक्याला ताप असतो.
ज्याच्या नशिबी फक्त
रागीट्पणाचा शाप असतो!!

बाप असतो
जन्माची शिदोरी,
फ.मुं.च्या आईसारखीच !
सरतही नाही,
उरतही नाही.

बाप एक
न कळालेलं गाव असतं !
नसतो तेंव्हा,
बिनबापाचे
हे नाव असतं !!

-सूर्यकांत डोळसे,पाटोदा (बीड)
     9923847269

(कविवर्य फ.मुं. शिंदे यांची मन:पूर्वक क्षमा मागून)

Saturday, April 8, 2017

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ? ...सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ?

चेंडोबा चेंडोबा थकलास का ?
आयपीएलच्या पैशामध्ये लपलास का ?
आयपीएल चे झाड बेधुंदी,
क्रिकेटचा राडा बेबंदी !
कसोटी-वनडॆ वर रुसलास का ?
असाच एकटा बसलास का ?

आता तरी परतुनी जाशील का ?
चौकार षटकार खाशील का ?
कसोटी बिच्चारी रडत असेल,
वनडॆचा पारा चढत असेल !
असाच बसून पहाशील का ?
मालकांची बोलणी खाशील का ?

 म्हातारे सगळे तरूण झाले,
फिटनेस-बिट्नेस करून आले.
त्यांच्याप्रमाणे तुही नाचशील का?
जादू की झप्पी घेशील का?

चेंडोबा,चेंडोबा कुठे रे गेला ?
ठोकता ठोकता गडप झाला !
चिअर्स गर्ल्सला समजून घेशील का?
टॅक्सवाल्यांना तोंड देशील का ?

 -सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा (बीड)
 मोबाईल-9923847269

 (कविवर्य ग.दि.माडगूळकर यांची क्षमा मागून)
22एप्रिल2010

Monday, April 25, 2016

गर्जा मद्यराष्ट्र माझा.....सूर्यकांत डोळसे यांची विडंबन कविता


। विडंबन कविता ॥

*गर्जा मद्यराष्ट्र माझा....*

जय जय मद्यराष्ट्र माझा, 
गर्जा मद्यराष्ट्र माझा ......

द्राक्ष, काजू, मका, जांभूळ, 
ज्वारी, बाजरी करवंदाची भरती अर्क, 
मद्याच्या घागरी 
भीमथडीच्या पट्ट्यांना या 
गुळाचे पाणी पाजा ॥१॥

भीती न आम्हां तुझी मुळीही, 
फसफसणाऱ्या गुळा 
विदेशीच्या त्या मनमानीला, 
जबाब देशी खुळा 
दारिद्रयाचा सिंह गर्जतो, 
कंट्री ब्रँड माझा 
दऱ्या-खोऱ्यातून भट्ट्या लागल्या 
माल मिळे ताजा ॥२॥

गळ्या गळ्यामध्ये विरली दारूबंदीची गाणी 
मद्यसम्राट खेळती, खेळी जीवघेणी 
धाब्या-धाब्यावरती पाजतो, 
बापास पोरगा कुठे लाजतो?
परमीट रूमचे दार पूजतो, 
ड्राय डेचेही तख्त फोडतो, मद्यराष्ट्र माझा ॥३॥

-सूर्यकांत डोळसे, पाटोदा (बीड)
  मोबा. ९९२३८४७२६९

( कविवर्य राजा बढे यांची क्षमा मागून)

३० एप्रिल २०१०

http://suryakanti1.blogspot.in/


Thursday, March 28, 2013

अतिरेकी पोसता पोसता काय गत झाली



विडंबन कविता

अतिरेकी पोसता पोसता काय गत झाली !

अतिरेकी पोसता पोसता काय गत झाली !
अरे, पुन्हा पाकिस्तानच्या मिटवा मशाली !

त्यांनी कश्मिरचीही आस का धरावी ?
जे कधीच नव्हते त्यांचे वाट का पहावी ?
कसा पाक अमेरिकेच्या वाहतो पखाली !

तेच घाव करिती फिरुनी ह्या नव्या कट्यारी;
तोच दंश करिती हिरवे साप हे विषारी !
आम्ही आज ऐकत असतो त्यांचीच खुशाली !

धर्मात केले त्यांनी बंद स्वर्ग साती,
आम्हावरी अतिरेक्यांची पडे धूळमाती !
फुकट मेले अतिरेकी ज्यांच्या प्रेता ना वाली !

असे कसे पाकड्यांनी जोडले घरभेदी?
असे कसे पाकधार्जिने, येथे होतसे खरेदी ?
ह्या अपार दुःखातही जॅकेटची दलाली !

उभा पाक झाला आता एक बॉम्बशाला
जिथे बेनझीरचाही रंग त्यांना ना कळाला !
कसे भुत्तो दुर्दैवी अन्‌ बाकी भाग्यशाली !

धुमसतात अजुनी फेकल्या बॉम्बचे निखारे !
अजुन रक्त मागत उठती धर्मांध सारे !
आसवेच अतिरेकाची पाकड्यांना मिळाली !

-सूर्यकांत डोळसे, पाटोदा (बीड)
मोबा. ९९२३८४७२६९

(कविवर्य सुरेश भट यांची मन:पूर्वक माफी मागून)

॥ विडंबन ॥