विडंबन कविता
दारूच दारू चोहिकडे
वरती खाली ग्लास भरे,
चकण्यासंगे दारू घे रे
ग्लासही भरला,
दिशांत फिरला, चकणा चरला
मोद विहरतो चोहिकडे !
ओले ओले क्षण सोनेरी हे,
मदिरा ही हसते आहे
खुलली संध्या फेसाने,
आनंदे गाते गाणे
बघ रंगले, मस्त दंगले,
गान स्फुरले इकडे, तिकडे,
चोहिकडे!
डोळ्यासमोर नक्षत्र कसे,
डोकावुनि हे पाहतसे
कुणास बघते ? पेगाला; पे
ग भेटला का त्याला ?
ग्लासामधे तो, सदैव वसतो,
सुखे विहरतो इकडे, तिकडे,
चोहिकडे!
ज्वारी,मका,बाजरी,
बोलते सरकार स्वंये किती?
गुळ मनोहर कूजती रे,
मोहाला मोहतात बरे ?
नयन आकसले, डोकेही गुंगले,
डोलत वदले इकडे, तिकडे,
चोहिकडे!
दारूच्या या बाजारात,
किती पेताड पितात ?
त्यांना मोद कसा मिळतो,
सोडुनि स्वार्था तो
जातो द्वेष संपला,
मत्सर गेला,
आता उरला इकडे, तिकडे,
चोहिकडे ....
-सूर्यकांत डॊळसे,पाटोदा(बीड)
मोबाईल-9923847269
(बालकविंची मन:पूर्वक क्षमा मागुन)
No comments:
Post a Comment